16.12.15_ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΟΥ '22 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Την Τετάρτη 16 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση "Υποδοχή και εγκατάσταση των προσφύγων του 1922 στην Ελλάδα" με πρωτοβουλία του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ του Δήμου Καισαριανής. Πάνω στο επίκαιρο θέμα εισηγήθηκε ο ιστορικός Αναστάσης Γκίκας. Στο άνοιγμα της εκδήλωσης μίλησε ο Πρόεδρος του Κέντρου Μικρασιατικού Πολιτισμού κύριος Κώστας Γαβριλάκης ο οποίος  μεταξύ άλλων τόνισε τις άθλιες συνθήκες στις οποίες τοποθετήθηκαν οι πρόσφυγες:  ''Ένα μεγάλο ακόμα πρόβλημα ήταν η έλλειψη υποδομών για την ύδρευση. Το μέγεθος του προβλήματος καταγράφεται για παράδειγμα στην Καισαριανή ως εξής: «Με την ύπαρξη ενός μεγάλου ντεπόζιτου χωρητικότητας 500 οκάδων, από το οποίο έπρεπε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των περίπου 10.000 κατοίκων του συνοικισμού. Την κατάσταση επιβάρυνε ακόμη περισσότερο το γεγονός ότι η παροχή του νερού όχι μόνο δεν ήταν συνεχής, αλλά διαρκούσε μόλις μία ώρα ημερησίως.»''

''Την άθλια εικόνα που παρουσίαζε η ζωή στους συνοικισμούς των προσφύγων, συμπλήρωναν οι μόνιμα υπερχειλισμένες κοινές τουαλέτες, αλλά και τα βρώμικα νερά που αναμεμειγμένα με τις ακαθαρσίες των ζώων – οι πολυάριθμοι πλανόδιοι επαγγελματίες της συνοικίας είχαν άλογα και γαϊδούρια που τα χρησιμοποιούσαν για να περιφέρουν τα εμπορεύματά τους, ενώ παράλληλα πολλές οικογένειες συντηρούσαν κατσίκες, κότες και γουρούνια προς ιδία κατανάλωση – διέρχονταν από τους δρόμους αποτελώντας μεγάλη απειλή για τη δημόσια υγεία.''

αλλά και την εργοδοτική συμπεριφορά απέναντι σε ντόπιους και ξένους εργάτες μετά την Μικρασιατική Καταστροφή:

''Ένα ακόμα μεγάλο γενικότερο πρόβλημα κύρια στις αστικές περιοχές ήταν πρόβλημα ήταν η δουλειά -το μεροκάματο-, έτσι οι πρόσφυγες αποτελούσαν ένα πολυάριθμο και χαμηλά αμειβόμενο εργατικό δυναμικό, το οποίο πολλές φορές λειτουργούσε ανταγωνιστικά ως προς τους ντόπιους ς εργάτες. Οι πρόσφυγες – σε μεγάλο βαθμό γυναίκες και ανήλικα παιδιά – προτιμούνταν από τους εργοδότες κυρίως ως ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό, διότι ήταν διατεθειμένοι να εργαστούν με μικρότερες απολαβές. Επιπρόσθετα, το γεγονός ότι οι πρόσφυγες δεν έφεραν συνδικαλιστική εμπειρία - καθώς στα χωριά και τις μικρές πόλεις της Μ. Ασίας δεν είχε αναπτυχθεί συνδικαλιστικό κίνημα – τους καθιστούσε πολύτιμη δεξαμενή απεργοσπαστών στα χέρια των εργοδοτών.''

Έκλεισε την εισήγησή του με μια αναφορά στην Καισαριανή από τον Μάριο Χάκκα:

Ένας χώρος που κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Μια στενόμακρη ανηφορική λουρίδα με φτωχές κουκούκλες. Αριστερά το ρέμα και ένα δάσος, ισχνά καχεκτικά πευκάκια. Δεξιά η μάντρα Σκοπευτηρίου. Ψιλά το μοναστήρι. Αντίσκηνο, Παράγκα, Πλινθόκτιστο, και κουρελού της προσφυγιάς και να η Καισαριανή χαμογελά στον πρώτο ήλιο.''

Στην συνέχεια ο Ιστορικός και κύριος ομιλητής Αναστάσιος Γκίκας έκανε πλούσια αναφορά στις άθλιες συνθήκες εγκατάστασης των προσφύγων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας,μίλησε για την στάση των πολιτικών κομμάτων της εποχής και τη ριζοσπαστικοποίηση των προσφύγων,την οργάνωσή τους στα σωματεία, τον αγώνα που έδωσαν στην συνέχεια στις γραμμές του ΕΑΜ. Πλούσια ντοκουμέντα από εφημερίδες της εποχής έντυσαν την ομιλία του.

Ο Αναστάσης Γκίκας, έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στην Αγγλία, όπου  έκανε το μεταπτυχιακό και διδακτορικό του.  Έχει εκδώσει 5 βιβλία (αυτοτελώς και  συλλογικά), ενώ έχει μετάσχει και σε μια σειρά  συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό,  μεταξύ αυτών και στο Διεθνές Συνέδριο της  Καισαριανής για τον Μικρασιατικό Ελληνισμό  το Δεκέμβρη του 2012, κ.α.
Αυτό που θα μας παρουσιάσει  αποτελεί  μέρος μιας γενικότερης μελέτης  που έχει εκδοθεί στο βιβλίο "Ρήξη και Ενσωμάτωση" το οποίο διατίθεται έξω για όποιον θέλει να έχει μια πιο ολοκληρωμένη ενημέρωση.